پیشتر درمورد عقب ماندگی ذهنی در کودکان صحبت کرده ایم . امروز در این مقاله قصد داریم تا به معرفی اختلال کم توانی ذهنی ، و علائم آن بپردازیم . ابتدا در مورد افراد کم توان ذهنی باید گفت که این افراد از بهره هوشی پایینی برخوردار هستند . س می توان گفت کم توان ذهنی کسی است که به علت بهره هوشی پایینتوانایی و استعداد کافی برای یادگیری ندارد . این میتواند تعریف مختصری از افراد کم توان ذهنی باشد .

افراد دارای کم توانی ذهنی خفیف در کودکی و سنین پیش از دبستان می توانند مهارت های اجتماعی و برقراری ارتباط را فرا بگیرند و در زمینه رشد حسی حرکتی حداقل کم توانی را دارند. به طور کلی کم توانی ذهنی خفیف تا بعد از کلاس اول یا دوم که نیازهای تحصیلی افزایش می‌یابد، شناسایی نمی شود. این افراد بیش از 85 درصد بیماران مبتلا به اختلال کم توانی ذهنی را پوشش میدهند .

این افراد در سنین مدرسه و نوجوانی اغلب تا کلاس ششم پیش می‌روند. در این بازه زمانی می توان با آموزش، این افراد را به سمت سازگاری اجتماعی هدایت کرد.

در بزرگسالی می توانند مهارت های اجتماعی و حرفه ای را که برای حداقل خودکفایی ضروری است یاد بگیرند. بسیاری از بزرگسالانی که به کم توانی ذهنی خفیف دچار هستند، تحت حمایت مناسب می‌توانند زندگی مستقلی داشته باشند و خانواده خود را اداره کنند. اما ممکن است تحت استرس های غیر عادی اجتماعی و اقتصادی احتیاج به کمک و راهنمایی پیدا کنند.

IQ برای کم توانی ذهنی با این سطح از کارکرد انطباقی، معمولا در محدوده ۵۰ تا ۷۰ است و علت اختصاصی آن اغلب پیدا نمی شود.

شما عزیزان میتوانید به منظور مشاوره و دریافت نوبت با ما تماس حاصل فرمایید .