وقتی با فردی که سندرم آسپرگر دارد ملاقات می کنید ، ممکن است بلافاصله متوجه دو چیز شوید. آنها مانند دیگر افراد باهوش هستند ، اما با مهارت های اجتماعی مشکل بیشتری دارند. آنها همچنین تمایل دارند که روی یک موضوع تمرکز وسواس داشته باشند یا رفتارهای یکسانی را بارها و بارها انجام دهند.

امروزه سندرم آسپرگر از نظر فنی دیگر به خودی خود تشخیصی نیست. این در حال حاضر بخشی از یک گروه وسیع تر به نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) است. این گروه از اختلالات مرتبط دارای برخی علائم است. با وجود این ، بسیاری از مردم هنوز از عبارت Asperger’s استفاده می کنند.

این وضعیت چیزی است که پزشکان آن را نوع “ASD با عملکرد بالا” می نامند. این بدان معناست که علائم نسبت به انواع دیگر اختلالات طیف اوتیسم کمتر شدید است.

این سندرم همچنین شامل یک تشخیص جدید است ، به نام اختلال ارتباطی عمل گرایانه اجتماعی ، که دارای برخی علائم است که با علائم آسپرگر همپوشانی دارد. پزشکان از آن برای توصیف افرادی استفاده می کنند که در صحبت و نوشتن مشکل دارند ، اما از هوش طبیعی برخوردارند.