موشها انسان نیستند. اما به اندازه کافی به انسان شبیه هستند که بسیاری از داروهایی که بر روی موش ها تاثیر گزار بوده برای انسان نیز آزمایش شود.
سه سال پیش ( سال 2014 ) مقاله ای توسط محقق آمریکایی در دانشکده پزشکی سن دیگو دانشگاه کالیفرنیا به چاپ رسید که دارویی به نام سورامین بر درمان اختلال طیف اوتیسم تاثیر گزار است، و حتی می تواند روند اوتیسم را به سمت بهبودی معکوس نماید.
داروی سورامین ( Suramin ) از سال 1916 برای درمان بیماری به نام خواب آفریقایی که توسط پشه تسه تسه منتقل می شده استفاده می شده است.
این بررسی بر روی موشها انجام گرفت و متوجه شدند که داروی سورامین می تواند عملکرد سیستم عصبی نرمال را در ASD را احیا نماید و باعث شود علائم اوتیسم در موشها روندی معکوس به سمت بهبودی به خود بگیرد. و این یافته با عنوان امیدی برای درمان اوتیسم با یک داروی 100 ساله، بازنشر یافت ( نویسنده مطلب )
اما اتفاق جدیدی که در سال 2017 مقاله آن به چاپ رسیده است با عنوان " دوز پایین داروی سورامین برای اختلال اوتیسم ، یک بررسی کلینیکی اتفاقی و محدود " می باشد.
این تحقیق که توسط همان دانشمند ( Dr Naviaux’s ) به چاپ رسیده که تاثیر داروی فوق را بر روی انسان بررسی نموده.
این بررسی بر روی 10 کودک پسر اوتیسم 5 الی 14 ساله که از لحاظ سن ، میزان هوش و شدت اوتیسم با هم در یک سطح قرار داشتند انجام شده بود و همگی بر مبنای DSM-5 تشخیص اوتیسم داشتند.
در این تحقیق کودکان قبل از دریافت هر گونه دارو، در زمینه های توانایی های گفتار، روابط اجتماعی و رفتارهای تکراری از طریق فرم های مختلف از جمله تست واژگان کلامی نامیدن یک کلمه ای تصاویر ( EOWPVT ) ، چک لیست رفتارهای نابجای اوتیسم ، پرسشنامه رفتارهای تکراری اوتیسم و پرسشنامه تصور کلی بررسی شدند .
سپس به دو گروه تقسیم بندی شدند ، گروهی اول که 5 کودکی بودند که داروی سورامین ( suramin ) را دریافت نمودن و گروه دوم 5 کودکی که دارو نما (placebo) را دیافت نمودند.به مدت 6 هفته میزان سورامین خون کودکان بررسی شدو سپس 7 و 45 روز بعد از شروع تحقیق بررسی های قبلی مجددا انجام شد.
هر آزمودنی که سورامین را دریافت نموده بود تغییر معناداری در بهبود عملکرد هایش در آزمون های روز 7 ام نشان داد و افرادی که دارو نما را دریافت نموده بودند هیچ تغییری را نشان نداند .
والدین نمی دانستند که کودکشان دارو را دریافت نموده است یا خیر ، ولی والدینی که پسرشان دارو را دریافت نموده بود تغییرات چشمگیری را در رفتار فرزندشان ابراز نمودند.
به طور مثال یکی از خانواده ها پس از 7 روز استفاده از دارو می گوید : پسر من برای اولین مرتبه در زندگی اش یک جمله معنی دار را درست را بیان نموده و گفته "من می خواهم چیپس بخورم" ودر ادامه می گوید فرزندم علاقه مند به استفاده و امتحان غذاهای جدید شده است و بعد از 3 هفته از استفاده دارو ، رفتارهای احساسی نیز برای کودک شروع شده ، به طور مثال آرام می نشسته و با پدرش تلویزیون نگاه میکرده و به صورت خیلی ملایم و ناخود آگاه پدرش را لمس می کرده .
نویسنده این مطلب : دکتر سروش لهراسبی